释义 |
† i-feond, -de Obs. [OE. ᵹefíend, -fýnd pl.: see fiend.] Enemies.
c1000Ags. Gosp. Luke xxiii. 12 Hiᵹ wæron ær ᵹefynd him betwynan. c1205Lay. 9876 Þa ær weoren ifeonde, makede heom to fr[e]onde. Ibid. 16077 Þu hauest..þine ifan þe biuoren, & þine ifeond bæften. |