释义 |
▪ I. woning, vbl. n.1 see wonning. ▪ II. † ˈwoning, vbl. n.2 Obs. Forms: 1 wanung, 2–3 waning, 3–5 woning(e, -yng(e, 5 wowenyng. [OE. wánung, f. wánian wone v.2 + -ing1.] Moaning, lamentation.
c950Lindisf. Gosp. Mark v. 38 Ᵹesaeh þæt wanung. c1000ælfric Saints' Lives xxiii. 104 La..hwæt mæᵹ beon ᵹeomrung and wanung ᵹyf þæt næs se fulla æᵹðres? c1175Lamb. Hom. 33 In helle..þer is waning and graming and toþen grisbating. c1200Trin. Coll. Hom. 177 Ðanne hauen wanspedie men on heorte wowe and on muðe woninge. a1250Owl & Night. 311 Þu..tellest þat ich ne can nouht singe Ac al my reorde is wonyng. c1400Laud Troy Bk. 15454 Achilles ligges..Ded In Troye In gret wowenyng. c1425Engl. Conq. Irel. 144 In al places was weylynge & wonynge, yollynge & crynge. |